Wigilia Narodzenia Pańskiego w katolickiej rodzinie
Tradycja
Chrześcijanie starają się przygotować do najważniejszych wydarzeń życia religijnego, takich jak uroczystość Bożego Narodzenia. Z powyższego powodu poprzedza ją czuwanie przygotowujące do świętowania narodzin Mesjasza. Czuwanie przed uroczystością kościelną lub dzień poprzedzający ją nazywamy wigilią. Określenie to wywodzi się z języka łacińskiego, pochodzi bowiem od słowa vigilare – czuwać, nie spać.
Wigilia w tradycji starotestamentalnej poprzedzała uroczystości szabatu. W Nowym Testamencie wigilie poprzedzały obchód świąt. W Polsce Wigilia Bożego Narodzenia zachowała taki charakter do dziś.
Bożonarodzeniowa Wigilia stanowi kulminacyjny punkt przeżyć adwentowych w rodzinach chrześcijańskich. Wieczerza wigilijna jest uwieńczeniem oczekiwania i początkiem przeżywania tajemnicy Wcielenia. Ma ona w sobie coś z charakteru sakramentalnego, przyczyniającego się do głębokiego przeżywania radości Betlejemskiej Nocy. Zróbmy wszystko, żeby w chrześcijańskich rodzinach przeżyć tę wieczerzę w sposób religijny i w duchu wspólnoty z całym Kościołem.
Porządek Wigilii
Wieczerzę Wigilijną rozpoczynamy od zapalenia znajdującej się na stole świecy (najlepiej użyć świecy Caritas, z którą związana jest ofiara dla potrzebujących). Powinien to uczynić ojciec (głowa rodziny) mówiąc: ” Światło Chrystusa”. Wszyscy zgromadzeni odpowiadają: „Bogu niech będą dzięki”.
Następnie wszyscy odmawiają Anioł Pański skłaniając głowę na słowa: „A Słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami”, po czym jeden z uczestników odczytuje słowa Ewangelii według św. Łukasza (Łk 2, 1-8).
Po odczytaniu perykopy ewangelicznej głowa rodziny rodziny może przypomnieć tajemnicę, która nas wszystkich gromadzi: „Chrystus Pan dziś przypomina nam swoje przyjście na ziemię. Bóg stał się człowiekiem, przyszedł, by nas zjednoczyć z Ojcem w niebie oraz zjednoczyć ludzi w swojej miłości”.
Modlitwa
Zanim weźmiemy w ręce opłatek i połamiemy się z bliskimi i z tymi, którzy nam opłatek przysłali, wypada, abyśmy objęli modlitwą wszystkich, których chcemy w ten wieczór wspominać i być z nimi w jedności. Możemy się więc pomodlić za Ojca Świętego, biskupów, kapłanów, którzy trudzą się, by nas prowadzić drogami zbawienia. W dalszej kolejności warto wspomnieć w swojej modlitwie wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych, biednych i głodnych na całym świecie, by i oni zostali pocieszeni i umocnieni Dobrą Nowiną tej świętej Nocy. Wreszcie ogarnijmy naszą modlitwą także bliskich naszemu sercu zmarłych, prosząc o szczęście wieczne dla nich.
Opłatek
Dopiero po wspólnej modlitwie ojciec rodziny bierze talerz z opłatkiem i rozdaje go wszystkim uczestnikom wieczerzy, po czym następuje łamanie się tym liściem chleba i składanie życzeń.
Kolędowanie
Kiedy wieczerza dobiega końca, śpiewajmy kolędy. Nie słuchajmy ich w radiu, telewizji czy z magnetofonów, ale sami śpiewajmy, dając tym samym wyraz naszej radości z tej Świętej Nocy. Tym samym miło upłynie nam czas oczekiwania na Pasterkę – uroczyste spotkanie przy żłóbku Pana całej rodziny parafialnej.
